"What is in a name"
Als meisje groeide ik op met de gedachte ‘later als ik trouw…’, zoals zovele meisjes dit doen.
In mijn pubertijd leerde ik mijn eerste vriendje kennen en stiekem droomde ik ervan om hoe het zou zijn om te trouwen. Deze relatie hield niet stand, zoals meerdere puberrelaties, en enkele jaren later leerde ik Leslie kennen. 18 jaar geleden om precies te zijn. We kregen een relatie en al snel waren we bezig met huisje, boompje beestje. En trouwen, want dat wilde ik graag.
Ik wilde graag dezelfde achternaam dragen als hem. Waarom? Voor de kinderen, want dat was ook mijn grote wens, moeder worden, en dan was dat compleet als ik ook dezelfde achternaam zou dragen. Dan zijn we bij elkaar, horen we bij elkaar en is het ook nog te zien. Het leek me verschrikkelijk om alleen mijn eigen naam te dragen en dat er dan de indruk gewekt zou kunnen worden dat Leslie en ik en onze eventuele kinderen niet samen zijn, omdat ik niet ‘Van de Wauw’ heette. Dat het de indruk zou wekken dat we gescheiden waren; buikpijn kreeg ik van de gedachte alleen.
Op 16 juli 2011 nam ik de naam aan van Leslie; Van de Wauw, wel gevolgd door ‘streepje Wilting’, want dat was immers de naam die ook bij mij hoorde. Daisy van de Wauw- Wilting, een hele regel vol, maar voor mij zo belangrijk. Met veel liefde droeg ik deze naam, die nog meer voor mij ging betekenen toen onze kinderen werden geboren: familie Van de Wauw. Deze achternaam zegt voor mij veel meer de 9 letters.
Het gaat over liefde, verbondenheid en samen zijn op een frequentie die diep in mijn hart verankerd is.
Mijn hart breekt dan ook meerdere keren als ik dit verhaal typt en de tranen stromen over mijn wangen want ‘Van de Wauw’ is niet meer de naam die ik draag. Een jaar geleden zat ik plotseling in een achtbaan waarvan ik nooit had gehoopt erin te zitten en inmiddels zijn Leslie en ik uit elkaar.
Onze scheiding is uitgesproken en bij de burgerlijk stand is de naam ‘Van de Wauw streepje’ verwijderd: ‘Wilting’ blijft over.
Het voelt alsof ik me weer opnieuw moet verbinden aan mezelf, aan wie ik ben, en dat gaat met vallen en opstaan. Mezelf weer verbinden aan mijn naam heeft niks meer te maken met letters maar alles met liefde.
Liefste Les(lie), 12,5 jaar heb ik jouw naam gedragen met enorm veel liefde, trots en respect. Het zit verankerd in mijn hart en ik hoop dat je dat nooit vergeet.
Maar zoals mijn vader al in mijn poezië schreef: mijn naam is Daisy Wilting en dát zal nooit meer veranderen.
#scheiding #uitelkaar #scheidenmetkinderen #verlies #rouw #getrouwd #huilen #intensverdrietig #opnieuwbeginnen #achternaam #wilting