"Een herinnering op facebook en eventjes erna stromen de tranen"

Een herinnering op facebook en eventjes erna stromen er tranen .

Een herinnering en je bent meteen 365 dagen geleden.

Ik weet nog precies hoe ik ermee stoeide. Onze hond Juup was oud op en inslapen was de enige optie. Maar hoe vertellen we de kinderen dat Juup dood gaat? En dat ze een spuitje krijgt?

In die week hebben we samen pootafdrukjes gemaakt. Vertelden we dat ze heel oud was en haar lijfje doodop was. Ze zou binnenkort dood gaan, binnen enkele dagen.De dag van de afspraak bij de dierenarts kwam eraan en 's morgenvroeg lieten we de kinderen Juup nog flink knuffelen.

Ik kon het niet. Ik kon niet zeggen dat Juup er straks niet meer zou zijn. Dat de dierenarts ook dieren een spuitje geeft om dood te gaan. Hoe zouden de kinderen dan nog vertrouwen houden in een dokter?

Ik was onze kinderen aan het beschermen voor de moeilijke kanten van het leven.

We namen Juup mee naar huis en ze lag in haar mand. Mees wilde eerst niet kijken en ging buiten voetballen. Veilig op afstand, waar Juup lag. Toen raakte hij haar toch aan. "Oh, ze voelt nog hetzelfde alleen wat kouder".

Saar wilde er niks van weten. Begrijpelijk en hieraan hebben we ruimte geven.

Oh zo moeilijk, afscheid nemen, vertellen wat er verteld mag en moet worden.

Misschien is vandaag dan toch de dag dat ik ook het laatste beetje vertel. Want als we kinderen beschermen tegen de moeilijke kanten van het leven leidt dat tot angst en eenzaamheid.

Lieve Juup, ik mis je. Soms een beetje, soms even niet maar vandaag enorm.

#juup #moeilijkedagen #verlies #rouw #verliesvanjehuisdier #kinderenverlies #waarheidvertellen #mamazijn #eerlijk #kindenrouw #koester #koesterpraktijkvoorverliesenrouw


Terug