“Pijnlijke bolsters”
In het mooie bos van Elsloo staat een kastanjeboom. Er staan zelfs meerdere kastanjebomen en ieder jaar laten ze rijkelijk hun vruchten vallen.
Ik raap enkele kastanjes op en mijn oog valt op deze kastanje. Nog in zijn bolster. Heel voorzichtig raap ik hem op en bekijk hem. Meteen denk ik aan de pijnlijke vorm van rouw.
De bolster met zijn stekels; als je hem voorzichtig oppakt kan deze rusten op je handen. Zoals verdrietige dagen die te dragen zijn, dagen die te verdragen zijn.
Maar als je hem iets steviger vastpakt, dan prikt het, dan komt de pijn. Soms zelfs zo stevig dat de stekels een afdruk achterlaten in je handpalm. Deze dagen, als het verlies zo pijnlijk is dat het zichtbaar wordt, zijn de dagen die ondragelijk zijn. De dagen dat er niks anders bestaat dan deze intense pijn.
De wind waait door mijn haren en zachtjes landen er regendruppels op mijn gezicht. De kastanjes stop ik in mijn rechterjaszak tot deze helemaal vol zit. De bolster met die ene kastanje, stop ik in mijn andere jaszak. Want deze bolster vraagt om gedragen te worden en heeft daarom de ruimte nodig want dan prikt hij niet zo.
#verliesenrouw #betekenisgeven #verliescirkel #landvanrouw #praktijkvoorverliesenrouw #rouwbegeleiding #verliesconsulent #afscheid #zorgen #woordengevenaandatwateris #rouwwerk #helpeninrouw #rauwerouw #traininginrouw #doodnormaal #bespreken #gastdocent #gastlessen #koesterpraktijkvoorverliesenrouw #koestermoment #koestervraag #zuidlimburg #elsloo #westelijkemijnstreek #gemeentestein